Μήνες πριν το ξημέρωμα της φετινής 3ης Δεκέμβρη, Εθνικής και Παγκόσμιας Ημέρας των Ατόμων με Αναπηρία, οι κοινωνίες μας, οι πολίτες τους, τα άτομα με αναπηρία, τα παιδιά μας με αναπηρία, οι οικογένειές μας, αντιπαλεύουμε με ανασφάλειες και ανατροπές στην κοινωνική και οικονομική ζωή που επιφέρει η πανδημία της λοίμωξης Covid-19.
Μια απειλή εφιαλτική για την ανθρωπότητα σύμπασα, με επιπτώσεις αναμφίβολα επώδυνες, δραματικές, για την πλειοψηφία μάλλον καινοφανείς και μοναδικές.
Μια απειλή που, για την αναπηρική οικογένεια, για εμάς τους γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, δεν είναι μακρινότερη από μια ακόμη κρίση που, ενδεδυμένη με διαφορετικό μανδύα, προμηνύει, όπως όλες τους, τον κίνδυνο ρωγμών στον δικαιωματικό χάρτη των παιδιών μας και των ατόμων με αναπηρία.
Δεκαετίες τώρα βιώνουμε παράπλευρες συνέπειες ταραγμένων περιόδων και κρίσεων, κοινωνικών, οικονομικών, όπως και περιόδων, απροσδιόριστου ορίζοντα επιβίωσης, επιβολής μιας ‘εξιδανικευμένης κανονικότητας’ και ‘φυσιολογικών κοινωνικών προτύπων’, έχοντας όλες τους κοινούς παρονομαστές: διακρίσεις στη βάση της αναπηρίας, περιθωριοποίηση, διαχωρισμούς και αποκλεισμούς, φτώχεια, ανεπαρκείς πρόνοιες για την εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία, τα εισοδήματα, την κοινωνική ασφάλιση, την αποφυγή ιδρυματισμού, την ανεξάρτητη, υποστηριζόμενη και ποιοτική διαβίωση των παιδιών μας και των ατόμων με αναπηρία στην κοινότητα.
Για αυτό, την 3η Δεκέμβρη 2020, και σε αυτό το πρόσφατο βίωμα της πανδημίας, παραμένει επίκαιρος ο αγώνας της εθνικής αναπηρικής οικογένειας για την προώθηση και την προστασία των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων των ανηλίκων και ενηλίκων ατόμων με αναπηρία.
Για αυτό, και την 3η Δεκέμβρη 2020, η ΠΟΣΓΚΑμεΑ και το βασικό της κύτταρο, εμείς, οι γονείς και κηδεμόνες των ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες και όλων των ανήλικων ατόμων με κάθε μορφής αναπηρία, με επίγνωση του συλλογικού κινδύνου υπό τις περιστάσεις και αυτής της κρίσης:
Αυξάνουμε τις φυσικές αποστάσεις, αλλά διατηρούμε τη συνοχή μας. Μένουμε ασφαλείς, δυναμώνουμε και συνεχίζουμε τον αγώνα για τη γεφύρωση του χάσματος των ανισοτήτων, για την ουσιαστική και ανυπόκριτη αλληλεγγύη για τα παιδιά μας και τα άτομα με αναπηρία.
Δεν παραβλέπουμε πως σε «καταστάσεις έκτακτες», τα δικαιώματα των παιδιών μας, των ατόμων με αναπηρία, των οικογενειών μας, ευλόγως περιστέλλονται, αλλά δεν αναστέλλονται ούτε πλήττονται στον πυρήνα τους. Η υπεροχή του συλλογικού δικαιώματος στην υγεία είναι αυτονόητη για να δικαιολογεί τη βραχεία παρέκκλιση από τις συνταγματικές επιταγές, όχι όμως ‘λευκή επιταγή’ για να ανατρέψει, απροσχημάτιστα και απενοχοποιημένα, την άσκηση άλλων θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και την απολαβή κοινωνικών αγαθών.
Δεν παραμένουμε θεατές στον απερίσκεπτο στιγματισμό και στοχοποίηση των παιδιών μας και των ατόμων με αναπηρία, μέσα στο νεφελώδες κλίμα κινδυνολογικών ενατενίσεων και αντικρουόμενων θέσεων που εκφέρονται, όλες απότοκες της ανασφάλειας κάθε πλευράς σε σχέση με την πανδημία.
Ψέγουμε οποιαδήποτε παλινδρόμηση του δημοσίου διαλόγου στο αφήγημα της ‘ιατρικής προσέγγισης’ της αναπηρίας και στις θεωρήσεις του ‘ελλείμματος’ για την ανταπόκριση των παιδιών μας και ατόμων με αναπηρία στα τρέχοντα κοινωνικά ζητούμενα, που αναζητά το ‘βολικό της άλλοθι’ στον ορθά εκχωρούμενο στην επιστημονική κοινότητα ρόλο αντιμετώπισης της πανδημίας.
Δεν επιτρέπουμε εφησυχασμό ούτε εξιλέωση σε προφάσεις του κατεπείγοντος και των στενών περιθωρίων σχεδιασμού των μέτρων έναντι της πανδημίας, για την προσπέραση της υποχρέωσης εκτίμησης των επιπτώσεών τους στα παιδιά και άτομα με αναπηρία, ούτε για την παράβλεψη κοινωνικών, οικονομικών και άλλων παραγόντων που, επί σειρά ετών, περιορίζουν την πρόσβαση και την απόλαυση εκ μέρους τους ενός ευρέος φάσματος δικαιωμάτων, κατοχυρωμένων από τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ (Ν.4074/2012), το Σύνταγμα, την εθνική νομοθεσία.
Στηρίζουμε, παρεμβαίνουμε, παρακολουθούμε όποια πρωτοβουλία της πολιτείας κινείται προς την ενδυνάμωση της άσκησης των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία (Εθνικό σχέδιο δράσης για τα δικαιώματα των ΑμεΑ, Εθνική στρατηγική για την αποϊδρυματοποίηση, θεσμοί για την προσωπική βοήθεια, την αναδοχή και την υιοθεσία κ.α.) και κάθε πρόγραμμα ανασυγκρότησης, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, για την επόμενη ημέρα της πανδημίας.
Αξιώνουμε από τη δημόσια υπηρεσία να επιτελέσει αποτελεσματικά τον ρόλο του εγγυητή της ασφάλειας και της διαφύλαξης της δημόσιας υγείας, όπως και των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, καθώς και της διατήρησης της εύθραυστης κοινωνικής συνοχής στις περιστάσεις της διακινδύνευσης.
Για αυτό, και την 3η Δεκέμβρη 2020, και σε αυτή την κρίση που, έστω εξαναγκάζει, με την ισχύ της διασποράς και της καθολικότητας της νόσου, την «αυτοπροστασία» να περικλείσει σιωπηρά την «προστασία του άλλου», προβάλλοντας δείγματα έμπρακτης αλληλεγγύης:
Συνεχίζουμε τις διεκδικήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα
των ανηλίκων και ενηλίκων ατόμων με αναπηρία
με ένταση, πίστη και κυρίως με ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ…
…γιατί η «αποφυγή του χειρότερου» είναι μέρος του αγώνα μας, όχι προσανατολισμός του!
Επιδιώκουμε «το καλύτερο»….
…για ένα μέλλον όπου κάθε παιδί και κάθε άτομο με αναπηρία θα ζει με αξιοπρέπεια
σε έναν κόσμο που χωρά με σεβασμό και ισότιμα την ολότητά του!
Αυτό είναι το φυσικό αντίσωμα των οικογενειών μας και σε αυτή την κρίση!
Τράπεζα Πειραιώς:
