Γενικά

200 χρόνια από την Επανάσταση


..................................................................

Καὶ νά! ἀπὸ τοῦ βουνοῦ τὴν κορωμένη ράχη

δὲ χύμησε μουγγρίζοντας ἡ ἀντάρα ἡ μάχη. 

Τὸ βουνὸ χρυσὴ σκάλα, κλέφτες καὶ κουρσάροι 

τὴν κατεβαίνανε, καὶ σ' ὅλους μέσα ποιός; 

Ἕνας ξεχώριζε, τοῦ Γένους τὸ καμάρι, 

τῆς Καλογριᾶς ὁ Γιός!

...................................................................

Απόσπασμα από το ποίημα του Κωστή Παλαμά

για τον Καραϊσκάκη!

Γεώργιος Καραϊσκάκης ή Καραΐσκος

(Σκουληκαριά Άρτας ή Μαυρομμάτι Καρδίτσας, 23 Ιανουαρίου 1780 ή 1782 -Φάληρο,23Απριλίου 1827)

Ο Καραϊσκάκης είναι η πιο καταπληκτική, ίσως και η πιο δραματική μορφή από τους αγωνιστές του Εικοσιένα. Περίφημος Κλέφτης του Κατσαντώνη, αρματολός των Αγράφων, στρατάρχης της Ρούμελης, αρχιστράτηγος της Ελλάδας και προπαντός γνήσιος λαϊκός ηγέτης. 
Ο θάνατος του “Αχιλλέα της Ρωμιοσύνης” όπως χαρακτήρισε τον Καραϊσκάκη ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, είχε συγκλονιστική απήχηση και βύθισε στο πένθος όλους τους Έλληνες.
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ο επονομαζόμενος και "ο γιός της καλογριάς" ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες της ελληνικής Επανάστασης.
Ο ανυπότακτος χαρακτήρας του, τα ηγετικά του χαρίσματα και οι στρατηγικές του ικανότητες συνδυάζονταν και με ανθρώπινες αδυναμίες («κουσούρια»), όπως π.χ. η αθυροστομία του, που τελικά επισκιάστηκαν από τη μεγαλειώδη συνεισφορά του στον Ιερό  Αγώνα του 1821.   

...................................................................................

Έσκυψ’ ο Διάκος ώς τη γη, έσφιξε με τα χείλη
κι εφίλησε γλυκά γλυκά το πατρικό του χώμα.
 Έβραζε μέσα του η καρδιά, και στα ματόκλαδά του
καθάριο, φωτοστόλιστο, ξεφύτρωσ’ ένα δάκρυ…
Χαρά στο χόρτο πὄλαχε να πιει σε τέτοια βρύση!

...................................................................................

Απόσπασμα από ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη
για τον Αθανάσιο Διάκο! 

Ο Αθανάσιος Διάκος

(Γεννήθηκε στην Αρτοτίνα Φωκίδας το1788 - έπεσε ηρωικά μαχόμενος στην Αλαμάνα στις 24 Απριλίου 1821

ήταν ένας από τους Έλληνες πρωταγωνιστές ήρωες - οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ο οποίος έδρασε στη Στερεά Ελλάδα.                                               Σύμφωνα με μια εκδοχή, το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Γραμματικός ή κατά άλλους Αθανάσιος Μασσαβέτας.
Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818 και το 1820 έγινε αρματολός στη Λιβαδειά.
Τον Απρίλιο του 1821 σε συνεργασία με άλλους οπλαρχηγούς κατέλαβε το φρούριο της Λιβαδειάς και χρησιμοποιώντας το ως ορμητήριο, έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες. Κατέλαβε τη γέφυρα της Αλαμάνας και στις 23 Απριλίου 1821 έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Στη μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε στη Λαμία και δολοφονήθηκε με ανασκολοπισμό (λογοτεχνικά αναφέρεται ότι "σουβλίστηκε") από τους Τούρκους στις 24 Απριλίου 1821. Ο Ελληνικός Στρατός του απένειμε τιμητικά τον βαθμό του Στρατηγού. 
«Γιά ιδές καιρό που εδιάλεξεν ο Χάρος να με πάρει,
τώρα που ανθίζουν τα κλαριά, που βγάν’ η γη χορτάρι»

Αναδημοσιεύουμε τα δυο παραπάνω έργα με αναφορά στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 της κας  Αντωνίας Φλέγγα ζωγράφου, η όποια διδάσκει στα παιδιά του Συλλόγου μας.

Τα παραπάνω έργα θα λάβουν μέρος σε έκθεση με τον σύλλογο καλλιτεχνών Κεντρικής Ελλάδας (ΣΚΕΤΚΕ)

Ευχαριστούμε  για την προσφορά της!!!