Φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τότε που ορίστηκε η ημερομηνία της γιορτής της μητέρας στα νεότερα χρόνια (1914 – 2014).
Η γιορτή, η αφιερωμένη στη μητέρα , θα λέγαμε ότι ξεκίνησε από τα πολύ παλιά χρόνια. Στην Αρχαία Ελλάδα την τιμούσαν την Άνοιξη με γιορτή αφιερωμένη στη θεά Γαία (μητέρα Γή), η τη μεγάλη μητέρα όπως την έλεγαν .
Με την πάροδο των χρόνων και ιδιαίτερα κατά τη ρωμαϊκή εποχή η γιορτή της Μητέρας συνεχίστηκε να γιορτάζεται κάθε Μάρτιο, και είχε αφιερωθεί στη θεά Κυβέλη ,θεά της άγριας φύσης των δημιουργικών δυνάμεων και της γονιμότητας .
Στην Αγγλία τη γιορτή της μητέρας κατά τον 15ο – 16ο αιώνα την γιόρταζαν την τέταρτη Κυριακή της Σαρακοστής και την ονόμαζαν «Mothering Sunday” ή «Κυριακή της μητέρας». Κατά την ημέρα εκείνη τα αφεντικά ήταν καθιερωμένο να δίνουν άδεια στους υπηρέτες τους για να μπορούν επισκεφτούν τις μητέρες τους και να περάσουν την ημέρα της γιορτής μαζί .
Με την μεγάλη εξάπλωση του Χριστιανισμού στην Ευρώπη και αλλού η γιορτή της μητέρας , γιορταζόταν προς τιμή της Παναγίας και της «Μητέρας Εκκλησίας» σταδιακά οι έννοιες συγχωνεύτηκαν και ό κόσμος τιμούσε συγχρόνως τη μητέρα και την εκκλησία. προσφέροντας δώρα , λουλούδια και γλυκά.
Η γιορτή της μητέρας πως άραγε καθιερώθηκε σε παγκόσμια κλίμακα να εορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου .
Στις αρχές του 20ου αιώνα ΗΠΑ μια δασκάλα η Άννα Τζάρβις από τη Φιλαδέλφεια, που είχε χάσει τη μητέρα της το 1905, η ίδια δεν είχε παντρευτεί ή αποκτήσει παιδιά αισθάνθηκε όμως την ανάγκη να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας , γι’ αυτό αγωνίστηκε και πέτυχε την καθιέρωση της γιορτής της μητέρας τη. Οι αγώνες της δικαιώθηκαν όταν επί προέδρου Αμερικής Γκούντρουν Ουίλσον το έτος 1914 υπέγραψε το Κογκρέσο την προκήρυξη σύμφωνα με την οποία η γιορτή της Μητέρας καθιερώθηκε το 1914 να γιορτάζεται τη 2η Κυριακή του Μαΐου ως Εθνική Ημέρα της Μητέρας .
Με αυτές τις ενέργειες και το αποτέλεσμα που πέτυχε ,τίμησε τους αγώνες της μητέρας της, της Anna Maria Reeves 9 συζ. Jarvis 1832-1905] , η οποία αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων μετά τη λήξη του Αμερικανικού εμφύλιου το 1864. Πρέπει να αναφέρουμε ότι μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου η μητέρα της Άννα Τζάρβις απέκτησε με το σύζυγό της Granville Jarvis 12 παιδιά , δυστυχώς και επέζησαν μόνο τα τέσσερα. Η θλίψη της για την απώλεια των παιδιών της την έκανε να αφιερωθεί στην εξάλειψη του ανθυγιεινού τρόπου διαβίωσης που ήταν αιτία να εξαπλωθούν γρήγορα θανατηφόρες ασθένειες . Έτσι ίδρυσε τα «Mothers’ Day Work Clubs”. Σκοπός τους να συγκεντρώνουν χρήματα και αν προμηθεύουν φάρμακα τις άπορες οικογένειες που υπέφεραν από φυματίωση.
Η κόρη της η Άννα [1864 – 19480] συνέβαλε με τους αγώνες και τις ενέργειές της στο να μην λησμονηθεί το τεράστιο κοινωνικό έργο που πρόσφερε η μητέρα της και αφορούσε στην βελτίωση των συνθηκών της ανθρώπινης ζωής.
Στην Ελλάδα η γιορτή της μητέρας ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Λυκείου των Ελληνίδων το 1928 την ημέρα της Υπαπαντής στις 2 Φεβρουαρίου . Τη δεκαετία του 1960 η γιορτή μετατέθηκε, με πρωτοβουλία του έμπορου Κώστα Καραγιάννη , του καλλιτέχνη και θιασάρχη Κώστα Μουσούρη και των γυναικείων σωματείων (Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων, Λύκειο Ελληνίδων , Σύνδεσμος για τα δικαιώματα της Γυναίκας κ.α.) και καθιερώθηκε όπως σε όλο τον κόσμο να γιορτάζεται τη 2η Κυριακή του Μαΐου .
Όπως όλες οι παραδοσιακές γιορτές και αυτή έχει χάσει το χαρακτήρα και το χρώμα που ειχε , αλλά δεν παύει ο καθένας να δείχνει με το δικό του τρόπο την λατρεία και την αγάπη του στο πιο λατρεμένο πρόσωπο του κόσμου τη γλυκειά μανούλα μας .
Μην λησμονούμε ποτέ τη γυναίκα – μητέρα που σήμερα κάτω από φοβερά αντίξοες συνθήκες αγωνίζεται για την καλύτερη ποιότητα ζωής των παιδιών της και της οικογένειας της . Ηρωίδες είναι και οι ανύπαντρες μητέρες, οι μητέρες παιδιών με αναπηρία και καθεμία που αντιμετωπίζει οποιαδήποτε δυσκολία στην ζωή της, που πρέπει όσο υπάρχουν και αναπνέουν να είναι υπεύθυνες και να απλώνουν προστατευτικά με αγάπη υπομονή και θέληση τη μεγάλη αγκαλιά τους στα αγγελούδια τους. Να επιβάλλουν το σεβασμό και την εκτίμηση όλων σ’ αυτά που η απέραντη αγάπη της τα κάνει άτρωτα., αν και οι ίδιες πολλές φορές αντιμετωπίζουν το ρατσισμό σε πολλαπλά επίπεδα.Υποκλινόμαστε σ’ όλες τις μητέρες και σε κάθε μια ξεχωριστά γιατί η κάθε μια είναι μοναδική . Και αναπολούμε αυτές που σήμερα δεν είναι κοντά μας αλλά μας άφησαν παρακαταθήκες .
Σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας μια λέξη δεν ξεχνάμε ποτέ να φωνάξουμε από τα τρίσβαθα της ψυχής μας ΜΗΤΕΡΑ!!!!!!!!!!!
Τράπεζα Πειραιώς:
