Παρατηρήσεις και προτάσεις της ΠΟΣΓΚΑμεΑ περί Ειδικής Εκπαίδευσης για το Σχέδιο Νόμου που τέθηκε σε διαβούλευση από το Υπουργείο Παιδείας

Κύριε Υπουργέ,

Μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα το Υπουργείο σας έβγαλε σε δημόσια διαβούλευση το «περιβόητο» και πολυδιαφημισμένο από το Υπουργείο Παιδείας σχέδιο νόμου για την εκπαίδευση των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ).
Δυστυχώς, εκτός του ότι για ακόμη μια φορά ένα ζωτικής σημασίας νομοσχέδιο καταρτίζεται και αποφασίζεται για εμάς χωρίς εμάς [συγκεκριμένα, για τα παιδιά μας τα άτομα με Νοητική Αναπηρία, Αυτισμό, Σύνδρομο Down, Εγκεφαλική Παράλυση, Βαριές και Πολλαπλές Αναπηρίες,  χωρίς να ακουστεί και να ληφθεί υπόψη η άποψη των παιδιών μας που εκ της αναπηρίας τους τα εκπροσωπούμε εμείς οι γονείς μέσω της ΠΟΣΓΚΑμεΑ και του τριτοβάθμιου φορέα εκπροσώπησης των ΑμεΑ στη χώρα, της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ)], το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου όπως αυτό δημοσιοποιήθηκε κρίνεται ως άστοχο, ως ένα νομοσχέδιο που δεν έρχεται να προσθέσει τίποτε ουσιαστικό και καινοτόμο για την εκπαίδευση των παιδιών μας - των Ατόμων με Αναπηρία, ένα νομοσχέδιο που στο μεγαλύτερο ποσοστό του (σχεδόν στο σύνολό του) είναι συρραφή διατάξεων από το Ν. 3699/2008 οι οποίες αφενός δεν έτυχαν εφαρμογής, αφετέρου συνολικά ως νομοθετικό πλαίσιο που διέπει μέχρι σήμερα την εκπαίδευση των ΑμεΑ δεν έχει αξιολογηθεί, ένα σχέδιο νόμου που δεν λαμβάνει υπόψη του και δεν κάνει καμία απολύτως αναφορά στο άρθρο 24 της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ΑμεΑ (είναι το άρθρο που αναφέρεται στην εκπαίδευση των ΑμεΑ), συνεπώς δεν λαμβάνει υπόψη του και τον Ν.4074/2012 με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση και βέβαια είναι ένα σχέδιο νόμου που δεν λαμβάνει υπόψη του τις σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις και μεθόδους για την εκπαίδευση των ΑμεΑ.

Εν κατακλείδι Κύριε Υπουργέ,

Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου για όλους τους παραπάνω λόγους δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, δυστυχώς θα αποτελέσει (εάν προωθηθεί για ψήφιση στη Βουλή ως έχει) ένα ακόμα θνησιγενές νομοθέτημα στην εκπαίδευση των Ατόμων με Αναπηρία, γι’αυτό και προκειμένου για να μην επιβεβαιωθούμε για μια ακόμη φορά, σας ζητάμε ως ΠΟΣΓΚΑμεΑ, ως μέλος του Εθνικού Αναπηρικού Κινήματος, με θάρρος, συναίνεση, και υπευθυνότητα να μην καταθέσετε αυτό το σχέδιο νόμου και άμεσα να ξεκινήσει ουσιαστικός διάλογος για την αξιολόγηση του υφιστάμενου εκπαιδευτικού συστήματος των ΑμεΑ στη χώρα μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και των πλέον αντιπροσωπευτικών οργάνων των εμπλεκόμενων στην εκπαίδευση των Ατόμων με Αναπηρία Φορέων (ΕΣΑμεΑ, εκπαιδευτικούς και λοιπό προσωπικό εκπαίδευσης των ΑμεΑ), ώστε να δημιουργηθεί και να ψηφιστεί εντέλει από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ένα νομοθέτημα που στο Κέντρο του θα έχει την πλήρη ικανοποίηση του δικαιώματος των ΑμεΑ, με κάθε αναπηρία, στο υπέρτατο αγαθό της εκπαίδευσης.

Παρά ταύτα και παρότι, η ΠΟΣΓΚΑμεΑ εδώ και σχεδόν ένα χρόνο έχει καταθέσει και στο σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και στη Διεύθυνση της Ειδικής Αγωγής συνολικό και εμπεριστατωμένο κείμενο θέσεων και προτάσεων για την εκπαίδευση των ΑμεΑ και επειδή η ημερομηνία της διαβούλευσης μέσω του opengov άλλαξε και αντί για 9 Μαΐου 2014, ως είχε ανακοινωθεί αρχικώς, έληξε στις 6  Μαΐου 2014, σας υποβάλλουμε το σύνολο των παρατηρήσεων και προτάσεων μας επί του σχεδίου νόμου που δημοσιοποιήθηκε και οι οποίες έχουν ως εξής:

ΑΡΘΡΟ 1 «Έννοιες-Σκοπός»

• Αλλαγή του αναχρονιστικού όρου «ειδική αγωγή» ο οποίος εκτός του ότι παραπέμπει σε άλλες εποχές και σε ένα ιατροκεντρικό μοντέλο προσέγγισης της εκπαίδευσης των Ατόμων με Αναπηρία, διαχωρίζει τα ΑμεΑ στην εκπαίδευση σε αγώγιμα και μη αγώγιμα και σε εκπαιδεύσιμα και μη εκπαιδεύσιμα  και στην ουσία αυτοαναιρείται η και με Συνταγματική κατοχύρωση της υποχρεωτικότητας της εκπαίδευσης για όλα τα ΑμεΑ, αλλά και η υποχρεωτικότητα της Δημόσιας Εκπαίδευσης για όλους τους μαθητές χωρίς διακρίσεις, αλλά ακόμα και όσα ορίζει το άρθρο 24 της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ (ακόμα από την πρώτη παράγραφο του άρθρου 24 για την εκπαίδευση των ΑμεΑ). Συνεπώς, πιο δόκιμος είναι ο όρος «Ειδική Εκπαίδευση» ή «Εκπαίδευση».
• Στο συγκεκριμένο άρθρο θα πρέπει να αναφέρεται ότι η Πολιτεία υποχρεούται να διασφαλίζει τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και Δημόσια Δωρεάν Ειδική Εκπαίδευση στα Άτομα με Αναπηρία όλων των ηλικιών και για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες  και να αντικατασταθεί η αναφορά του άρθρου στο ότι « η Πολιτεία δεσμεύεται ……» το οποίο είναι αόριστο.
• Τέλος στο πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου πρέπει να γίνει ρητή αναφορά στο άρθρο 24 της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία που αφορά στην εκπαίδευση. 

ΑΡΘΡΟ 2 «Οργάνωση και στόχοι της ΕΑΕ» 

• Αντικατάσταση του όρου Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) σε Σχολικές Μονάδες Ειδικής Εκπαίδευσης (ΣΜΕΕ)
• Επαναφορά της §7 του άρθρου 2 του Ν. 3699/2008 η κατάργηση της οποίας είναι ευθεία παραβίαση των όσων προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία στο άρθρο 9 αυτής που αφορά στην προσβασιμότητα.
• Συμπλήρωση της τελευταίας πρότασης της §2 του συγκεκριμένου άρθρου ως εξής: « η ΕΕ (Ειδική Εκπαίδευση) περιλαμβάνει Σχολικές Μονάδες με κατάλληλες κύριες και βοηθητικές κτιριολογικές υποδομές και εξοπλισμό προσβάσιμο σε όλους, με δυνατότητα συστέγασης με Μονάδες Ειδικής Εκπαίδευσης, προγράμματα συνεκπαίδευσης……».

ΑΡΘΡΟ 3 «Μαθητές με Αναπηρία και με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες»

Θα πρέπει στην πρώτη παράγραφο του άρθρου να προστεθούν οι μαθητές με Σύνδρομο Down καθώς επίσης και οι μαθητές με Σπάνιες Παθήσεις (άλλωστε ξεχωριστή αναφορά σε αυτές τις δυο κατηγορίες γίνεται και στον νέο ΚΕΒΑ του Υπουργείου Υγείας και στις γνωματεύσεις των ΚΕΠΑ).

ΑΡΘΡΟ 4 «Διαγνωστικοί αξιολογικοί και υποστηρικτικοί φορείς» 

• Στην §2 του άρθρου 4 να προστεθεί στην Διεπιστημονική Ομάδα και η ειδικότητα του Εργοθεραπευτή (ΠΕ29), η οποία κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική για την αξιολόγηση των μαθητών στο Φάσμα του Αυτισμού, αλλά και μαθητών με κινητικές αναπηρίες.
• Παράγραφος 3γ : Με τη συγκεκριμένη παράγραφο υποβαθμίζεται ο ρόλος των γονέων των μαθητών με αναπηρία όπου αντίθετα θα πρέπει μέσω αυτού του νόμου η συμμετοχή και η συνεργασία του γονέα με τα ΚΕΔΔΥ και τις ΕΔΕΑ να είναι υποχρεωτική, ουσιαστική και να προβλέπεται η τήρηση πρωτοκόλλου συνεργασίας ανάμεσα στους γονείς των μαθητών με αναπηρία και τους Φορείς διάγνωσης, αξιολόγησης και υποστήριξης εφόσον οι γονείς έχουν ενεργό συμμετοχή στην εκπαιδευτική- μαθησιακή διαδικασία των μαθητών με αναπηρία. Άλλωστε το να αγνοείται ή να υποβαθμίζεται ο ρόλος του γονέα και να μην προβλέπεται η ενεργός συμμετοχή του στην μαθησιακή διαδικασία και η συνεργασία του με το σύνολο των Φορέων διάγνωσης, αξιολόγησης και υποστήριξης του μαθητή, αντίκειται στις σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους, αλλά και στις Διεθνείς Συμβάσεις για τα Δικαιώματα του Παιδιού και για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ. Συνεπώς, οι αποφάσεις των ΚΕΔΔΥ δεν θα πρέπει να είναι απολύτως δεσμευτικές, αλλά αποτέλεσμα εξαντλητικής συνεργασίας με τις οικογένειες, ώστε να επιτυγχάνεται το βέλτιστο αποτέλεσμα όχι μόνο στην τάξη αλλά και μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον του μαθητή. Άλλωστε κυρίαρχος στόχος της επίτευξης ομόφωνων αποφάσεων και σε κάθε περίπτωση η διασφάλιση αμερόληπτων δράσεων προς το συμφέρον του μαθητή θα πρέπει να έχουν τη θετική στάση των γονέων, τη συμφωνία τους, την ενεργό συμμετοχή τους, ώστε να επιτευχθούν οι διαδικασίες ένταξης του μαθητή σε κάθε πλαίσιο.  
• Στην §4α  να διαγραφεί ο όρος «ιδιωτικής εκπαίδευσης»

ΑΡΘΡΟ 5 «Διαδικασία Διάγνωσης»  

• Στην §1 του άρθρου 5 να προστεθεί ότι δεκτές γίνονται πέραν των γνωματεύσεων των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) και γνωματεύσεις Φορέων που λειτουργούσαν πριν από τη σύσταση των ΚΕΠΑ και βρίσκονται εν ισχύ (βλέπε: Υγειονομικές Επιτροπές Νομαρχίας, ΙΚΑ, ΑΣΥΕ, κοκ). 

ΑΡΘΡΟ 6 «Φοίτηση» 

• Επισημαίνουμε ότι η Παράλληλη Στήριξη θα πρέπει να παρέχεται εξατομικευμένα για το σύνολο των τάξεων της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και με ανάλογο τρόπο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και όχι όπως προβλέπεται από το παρόν άρθρο περιοριστικά και υπό προϋποθέσεις μέχρι την Γ΄ Τάξη Γυμνασίου αφαιρώντας το δικαίωμα της Παράλληλης Στήριξης στους μαθητές με αναπηρία στα Λύκεια με τελείως αβάσιμη επιστημονικά στέρηση της Παράλληλης Στήριξης για τους μαθητές με Διαταραχές του Αυτιστικού Φάσματος στο Λύκειο, διαφοροποιώντας τους μάλιστα στερητικά έναντι μαθητών με προβλήματα κώφωσης και όρασης, αλλά και όλων των μαθητών που λαμβάνουν δωρεάν δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Λύκειο. Συνεπώς, θα πρέπει α) η Παράλληλη Στήριξη να παρέχεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, εφόσον κρίνεται αναγκαίο βάσει εισηγήσεων γνωματεύσεων των διαφοροδιαγνωστικών αξιολογικών υποστηρικτικών φορέων στην οποία λαμβάνεται υπόψη και η άποψη του γονέα του μαθητή με αναπηρία  β) η Παράλληλη Στήριξη να αναφέρεται στον ίδιο το μαθητή από τη στιγμή που υπάρχει θετική εισήγηση του φορέα αξιολόγησης και διαφοροδιάγνωσης (ΚΕΔΔΥ, ΕΔΕΑ, ΕΔΕΑΥ κλπ) γ) να προβλεφθούν με διακριτό τρόπο αναλυτικά προγράμματα για την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία εάν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική «ένταξη»  δ) στην §1β να απαλειφθούν τα εξής εδάφια που ορίζουν ότι:
• «Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δυνατότητα του μαθητή να παραμείνει στην τάξη και στο σχολείο χωρίς υποστήριξη για διάστημα ίσο με το μισό του πρωινού ωραρίου» 
• « Όπου υπάρχει ιδρυμένο και λειτουργεί Τ.Ε. δεν χορηγείται παράλληλη στήριξη» 
• «Δεν μπορεί σ’ένα σχολείο να παραβρίσκεται εκτός των εκπαιδευτικών των τάξεων παραπάνω από ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης, εκτός εάν αυτό προκύπτει από απολύτως δικαιολογημένη εισήγηση των ΚΕΔΔΥ»
• «Η παράλληλη στήριξη χορηγείται μέχρι και την Γ΄ τάξη του Γυμνασίου. Στις περιπτώσεις κωφών και τυφλών μαθητών, χορηγείται και στο ΓΕΛ»

και να μετατραπεί το εδάφιο που καθορίζει τους υπεύθυνους για τους μαθητές που έχουν παράλληλη στήριξη σε κάθε εκδήλωση και στα διαλλείματα του σχολείου ως εξής : « Την ευθύνη των μαθητών που έχουν παράλληλη στήριξη σε κάθε εκδήλωση και στα διαλλείματα έχει σε κάθε περίπτωση όπως και για όλους τους μαθητές το σχολείο και ο/η εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης». 

ΑΡΘΡΟ 7 «Θέματα κωφών, τυφλών και αυτιστικών μαθητών»

Για την επιλογή Διευθυντή και την τοποθέτηση εκπαιδευτικών σε σχολεία Κωφών – Τυφλών μαθητών, η γνώση για την ελληνική νοηματική γλώσσα (ΕΝΓ) και τη γραφή Braille πρέπει να αποτελέσει βασική και αναγκαία προϋπόθεση. Συνεπώς, στις παραγράφους 1 και 2 να διαγραφούν τα εδάφια με τα οποία δίνεται η δυνατότητα τοποθέτησης εκπαιδευτικών με λιγότερα προσόντα σε περίπτωση που δεν πληρείται η προϋπόθεση της γνώσης ΕΓΝ και της γραφής Braille, που πρέπει να αποτελούν άλλωστε βασικότατες και αναγκαίες προϋποθέσεις για την επιλογή Διευθυντή και τοποθέτηση εκπαιδευτικών σε σχολεία Κωφών και Τυφλών μαθητών.

ΑΡΘΡΟ 8 «Προσβάσιμα Διδακτικά Βιβλία»

Γενικά, κρίνεται θετικά το παρόν άρθρο. 

ΑΡΘΡΟ 9 «Σχολικές Μονάδες» 

Στο εν λόγω άρθρο ζητούμε τα εξής : 

1. Άρση του ηλικιακού ορίου που θέτει η §1 για την εγγραφή στα Λύκεια Ειδικής Εκπαίδευσης.
2. Τη δημιουργία Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση των Ατόμων με Αναπηρία.
3. Διαγραφή του δευτέρου εδαφίου της §3 η οποία στηρίζεται σε ποσοτικά δεδομένα παραγνωρίζοντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της εκπαιδευτικής διαδικασίας και με την εφαρμογή της διευρύνεται ο κατάλογος των αναπηριών που μπορούν να ενταχθούν σε ΕΕΕΕΚ εξειδικευμένα σε κατηγορίες αναπηρίας όπως η τύφλωση ή κώφωση. 

ΑΡΘΡΟ 14 «Επιλογή Σχολικών Συμβούλων ΕΑΕ και Συμβούλων ΕΕΠ»

Ζητούμε με ρητή διάταξη στο παρόν άρθρο να προβλέπεται η σύσταση θέσεων Σχολικών Συμβούλων Ειδικής Εκπαίδευσης προσχολικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και θέσεις συμβούλων ΕΕΠ όλων των κλάδων ΠΕ και με την ίδια διάταξη να προβλέπεται και η διαδικασία επιλογής τους, οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις τους. 

ΑΡΘΡΟ 18 «Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό»

Στο τέλος του άρθρου, να προστεθεί παράγραφος με την οποία να προβλέπεται η στελέχωση των Δημόσιων Σχολικών Μονάδων όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης με σχολικούς νοσηλευτές όταν στις σχολικές μονάδες φοιτούν μαθητές με αναπηρία ή χρόνια πάθηση, οι οποίοι λόγω της αναπηρίας/ πάθησής τους βάσει γνωμάτευσης ιατρού, Δημόσιου Νοσοκομείου χρήζουν υποστήριξης νοσηλευτή κατά τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου.

ΑΡΘΡΑ 20 έως 25

Δυστυχώς για ακόμη μια φορά διαπιστώνουμε ότι και μέσω αυτού του σχεδίου νόμου η στελέχωση των Σχολικών Μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των Ατόμων με Αναπηρία στηρίζεται κυρίως σε αναπληρωτές. Η εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία έχει ως ένα από τα κύρια συστατικά της τη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του εκπαιδευτικού και του μαθητή με αναπηρία. Μια σχέση η οποία είναι καθοριστική για την εξελεγκτική πορεία του μαθητή δεδομένης της αναπηρίας του. Συνεπώς, απαιτείται η τοποθέτηση-διορισμός εκπαιδευτικών σε Σχολικές Μονάδες Εκπαίδευσης Ατόμων με Αναπηρία με μόνιμη σχέση εργασίας, έτσι ώστε αφενός να ικανοποιείται το προαναφερθέν συστατικό, αφετέρου ως αποτέλεσμα να μπορούμε να μιλάμε για μια ποιοτική παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Επίσης, ο αποκλεισμός εκπαιδευτικών με αναπηρία να εργάζονται και  να ασκούν το λειτούργημα τους σε Σχολικές Μονάδες της Γενικής Εκπαίδευσης παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης στην απασχόληση και στερεί το «δικαίωμα» της κοινωνικοποίησης των μαθητών της Γενικής Εκπαίδευσης με την αναπηρία. Τέλος η μοριοδότηση με την οποία υπολογίζεται η αναπηρία ως κοινωνικό κριτήριο τόσο στους ίδιους εκπαιδευτικούς που είναι Άτομα με Αναπηρία, όσο και στους εκπαιδευτικούς γονείς Ατόμων με Αναπηρία στην ουσία αποκλείει σε μεγάλο βαθμό τους εκπαιδευτικούς αυτούς (ειδικά εάν έχουν μικρή προϋπηρεσία) από την άσκηση του λειτουργήματός τους.

Ζητούμε λοιπόν τα εξής :

1. Άρση όλων των περιοριστικών και απαγορευτικών διατάξεων για την επαγγελματική ένταξη των εκπαιδευτικών Ατόμων με Αναπηρία και των εκπαιδευτικών γονέων Ατόμων με Αναπηρία και την εναρμόνιση των άρθρων του παρόντος σχεδίου νόμου με όσα προβλέπονται στο Ν.3304/2005 όπως αυτός ισχύει σήμερα. 
2. Την αύξηση και την κλιμάκωση της μοριοδότησης των κοινωνικών κριτηρίων (και συγκεκριμένα της αναπηρίας) για την πρόσληψη εκπαιδευτικών με αναπηρία και εκπαιδευτικών γονέων ατόμων με αναπηρία σύμφωνα με την πρόταση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ).
3. Τη διαγραφή των αντισυνταγματικών διατάξεων των άρθρων του παρόντος σχεδίου νόμου βάσει των οποίων οι τυφλοί, κωφοί, παραπληγικοί-τετραπληγικοί εκπαιδευτικοί τοποθετούνται αντίστοιχα σε Σχολικές Μονάδες τυφλών, κωφών, παραπληγικών –τετραπληγικών. 

ΑΡΘΡΟ 31 «ΣΜΕΑΕ και Προγράμματα Πρώιμης Παρέμβασης της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας Αποκαταστάσεως Αναπήρων Παίδων»

Το παρόν άρθρο στη διαδικασία συρραφής του εν λόγω σχεδίου νόμου συμπεριλήφθηκε χωρίς να προσθέτει τίποτα νέο απλά επαναλαμβάνεται από τον Ν.3699/2008 σχεδόν στο σύνολό του και γι’ αυτό θα πρέπει να διαγραφεί στο σύνολό του. 

Κύριε Υπουργέ,

Η εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία δεν έχει ανάγκη από ένα νέο νομοθέτημα. Βασική και αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου κάθε μαθητής με αναπηρία να έχει ίσες ευκαιρίες με τους υπόλοιπους μαθητές στην εκπαίδευση, αποτελεί :

• Η διάθεση επιπλέον πόρων για την Εκπαίδευση των Ατόμων με Αναπηρία 
• Ο προσδιορισμός μετρήσιμων στόχων στο Εκπαιδευτικό μας Σύστημα και η αξιολόγησή τους
• Η Καταγραφή των διατιθέμενων πόρων και αναλυτικός προϋπολογισμός στοχευμένων δράσεων

Για όλα λοιπόν τα παραπάνω όπως τα αναλύσαμε στην εισαγωγή της παρέμβασής μας, αλλά και στον κατ’άρθρο σχολιασμό - πρότασή μας και με δεδομένη την απογοήτευση που εκφράζουμε μαζί με όλο το Αναπηρικό Κίνημα για το παρόν σχέδιο νόμου (που όπως προαναφέραμε αποτελεί προϊόν μηδενικού διαλόγου και κείμενο συρραφής διατάξεων προγενέστερων νομοθετημάτων με μηδενική αξιολόγησή τους, αφού δεν έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα, ένα νομοθέτημα που σε καμία περίπτωση δεν θα συμβάλει στην αναμόρφωση και εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Εκπαίδευσης των Ατόμων με Αναπηρία, αλλά αντίθετα θα επιβεβαιώσει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την τελευταία θέση που σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία καταλαμβάνει το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών) ζητούμε να μην το προωθήσετε για ψήφιση στη Βουλή και να ξεκινήσετε άμεσα ένα ουσιαστικό διάλογο με το Αναπηρικό Κίνημα και τους εμπλεκόμενους Φορείς εκπαίδευσης, ώστε από κοινού να δημιουργηθεί ένα νομοθέτημα που θα σέβεται και θα εξυπηρετεί πραγματικά το δικαίωμα των Ατόμων με Αναπηρία στην Εκπαίδευση.