Αλήθεια, πόσοι και ποιοι απ΄ όλους αυτούς που μιλούν μόνο αυτή την ημέρα, πόσοι και ποιοι απ΄ όσους θεωρούν τη μέρα αυτή ως ημέρα γιορτής, που διοργανώνουν ή μετέχουν σε «φανφάρες» την 3η Δεκέμβρη και τις υπόλοιπες 364 ημέρες σιωπούν ή ασχολούνται με άλλα πιο σπουδαία, δήθεν, θέματα για τα οποία παίρνουν φωτιά τα πάνελ των «τηλεδικαστηρίων» ή τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, πόσοι και ποιοι από όλους αυτούς σκέφτονται, μιλούν, δρουν και αντιδρούν μαζί με τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους, για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην απασχόληση, στον πολιτισμό.
Εκατοντάδες δομές γονέων ΑμεΑ που λειτουργούν για να καλύψουν το κενό και την αδυναμία, έως και την ανικανότητα της Πολιτείας για ποιοτικές και αξιοπρεπείς υπηρεσίες ολιστικής προσέγγισης των αναπηριών των παιδιών τους, κοντεύουν να κλείσουν.
Δεκάδες Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, που φτιάχτηκαν για να αποτρέψουν την ιδρυματοποίηση και την ασυλοποίηση των ΑμεΑ, ξεκίνησαν να βάζουν λουκέτο και τα άτομα που ζουν ή ζούσαν σε αυτές να σπρώχνονται σε ένα σύγχρονο ιδιότυπο «Καιάδα».
Δεκάδες χιλιάδες μαθητές με αναπηρία (αλλά και χιλιάδες εκπαιδευτικοί) να αντιμετωπίζονται ως «τσουνάμι» ως «έκτακτη φυσική καταστροφή», αλλά και ως «βαρίδι» για την Πολιτεία, η οποία με σχεδόν μηδαμινή πρόβλεψη στον κρατικό προϋπολογισμό, με έκτακτες χρηματοδοτήσεις από συγχρηματοδοτούμενα Ευρωπαϊκά Προγράμματα, μοιάζει να αντιμετωπίζει την «καρκινοπαθή εκπαίδευση» των ΑμεΑ ως ασπιρίνη, στερώντας το δημόσιο αγαθό της εκπαίδευσης από χιλιάδες ΑμεΑ, τα οποία χωρίς αυτό το εφόδιο-αγαθό ωθούνται στην περιθωριοποίηση, την απομόνωση και τον αποκλεισμό τους από το κοινωνικό σύνολο.
Δεκάδες χιλιάδες γονείς και οικογένειες, υπό το βάρος της αναπηρίας κάποιου ή κάποιων μελών των οικογενειών αυτών, καθημερινά «συνθλίβονται» ηθικά, ψυχικά, οικονομικά, ελλείψη διακριτών πολιτικών και μέτρων υποστήριξης των ΑμεΑ, των γονέων και των οικογενειών τους.
Σήμερα, λοιπόν, 3 Δεκέμβρη 2014, καλούμε όλους όσους εσφαλμένα θεωρούν τη σημερινή ημέρα γιορτή όπως το «Halloween», όσους από «μόδα» ή από «συνήθεια» ή από «best marketing time”, κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, να συνταχθούν με όλους εμάς, τα μέλη της αναπηρικής οικογένειας, τους γονείς και τα άτομα με αναπηρία της χώρας μας, όλους όσους ζουν και υποστηρίζουν με τη δράση τους τα άτομα και τις οικογένειες των ατόμων με αναπηρία, κάθε ημέρα, κάθε στιγμή και να γίνουμε –αν είναι δυνατόν- όλη η ελληνική κοινωνία, όχι μόνο διεκδικητές, αλλά ακτιβιστές των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στην υγεία, την εκπαίδευση, την εργασία, τον πολιτισμό, τη διαβίωση.
Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα της σημερινής ημέρας, αυτό είναι και το ζητούμενο που πρέπει να καταφέρουμε, που πρέπει να επιτύχουμε.
Τότε και μόνο τότε, όταν θα έχουμε καταφέρει να είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά όλοι πραγματικά ίσοι, θα είμαστε και πραγματικά «θωρακισμένοι», δυνατοί και ακλόνητοι ως άτομα, ως πολίτες, ως Πολιτεία, ως κοινωνία, ως λαός.
Τράπεζα Πειραιώς:
