Δεν θέλω πια παρά να ζω έτσι όπως ένα δέντρο,
οπού θροΐζει ανάλαφρα σε πρωινό του Απρίλη
μεσ’ σ’ ένα κάμπο ειρηνικό, γεμάτον φως γαλάζιο
και παπαρούνες κόκκινες και άσπρο χαμομήλι.
Αυτό το μήνα μοσχοβολάει η γη από τις φουντωμένες πρασινάδες και τα ανθισμένα λουλούδια. Αυτό το μήνα γεννούν τα πουλιά και κλωσούν τ’ αυγά τους.
Και στον Απρίλη ξεχωριστά οι άνθρωποι από παλιά λένε τα παρακάτω:
Τώρα ειν’ Απρίλης και χαρά τώρα είναι το καλοκαίρι,
το λέν’ τ’ αηδόνια στα κλαριά κι οι πέρδικες στα πλάγια,
το λεν’ οι κούκοι στα ψηλά – ψηλά στα καταράχια.
Παν τα κοπάδια στα βουνά να ξεκαλοκαιριάσουν,
παν και κοντά οι τσοπάνηδες βαρώντας τη φλογέρα
να τα τυροκομήσουν και τη νομή να βγάλουν
και να γιορτάσουν τ’ Άι – Γιωργιού, να ρίξουν στο σημάδι,
να πιούν νερό απ' το βουνό, να πάρουν τον αγέρα.
Κώστας Οὐράνης (Λεωνίδιο 1890 - Ἀθήνα 1953): ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και δημοσιογράφος.
ὁ Μιχαὴλ Περάνθης γράφει για τον Κώστα Ουράνη ότι θα μπορούσαμε να τον πούμε τον τελευταίο ρομαντικό των Γραμμάτων μας.
Καλό μήνα με υγεία, ελπίδα και αισιοδοξία ΄.
Τράπεζα Πειραιώς:
