Φλεβάρη αδελφέ μου,
μέσ’ απ’ την αδικία
που μας γέννησε,…
το κούρσεμα των ημερών
και των στιγμών μας
που Κουτσοφλέβαρο πάνω
Κουτσοφλέβαρο κάτω
σ’ ανεβοκατεβάζουν ειρωνικά
κι εσύ να τους απαντάς
πότε με διαμαρτυρίες καταιγίδες
και πότε με τις παγωμένες
νιφάδες της σιωπής σου
έλα, άπλωσε τ’ ανθισμένα
σαν τις μυγδαλιές σου χέρια
να σε πάρω και να πάμε
να χτυπήσουμε ξανά
του χρόνου την πόρτα
και να του ζητήσουμε
επιτακτικά τούτη τη φορά,
να μας επιστρέψει
τις κουρσεμένες μέρες
και στιγμές
Από το Φλεβάρη το στερνοπούλι του Χειμώνα Καλό Μήνα με υγεία
Τράπεζα Πειραιώς:
