Ένας από τους λόγους που οι μαθητές με ΔΕΠΥ περιθωριοποιούνται είναι ότι οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων δεν είναι αφ' ενός επαρκώς ενημερωμένοι και αφ' ετέρου δεν είναι ευαισθητοποιημένοι σχετικά με αυτή την μαθησιακή δυσκολία , οπότε αντιμετωπίζουν τον αντίστοιχο μαθητή ως ένα δύσκολο παιδί και ως ταραξία της τάξης και κατ' επέκταση και του σχολείου.
Είναι σημαντικό να προσέξουμε μια εξομολόγηση ενός μαθητή με ΔΕΠΥ προς τη δασκάλα του . Το κείμενο , ένα τρυφερό κείμενο, το ανακαλύψαμε σο διαδίκτυο . Με την έναρξη της του νέου σχολικού έτους προσπαθεί να της Εξηγήσει για ποιό λόγο δεν πρέπει να τον κακοχαρακτηρίσει όταν τον βλέπει να παρατηρεί με απλανές βλέμμα το μάθημα ή να αποσπάται με το παραμικρό η προσοχή του.
Η Εξομολόγηση του μαθητή με ΔΕΠΥ στη δασκάλα του.:
Αγαπητή μου δασκάλα, Είμαι πολύ χαρούμενος που θα είσαι φέτος η δασκάλα μου. Θέλω να σου πω λίγα λόγια για μένα . Αγαπώ το σχολείο αλλά με δυσκολεύουν τα μαθήματα. Είμαι έξυπνος, αλλά βαριέμαι εύκολα, κουράζομαι εύκολα και συχνά χάνω τη συγκέντρωση μου.Φέτος θα προσπαθήσω να βγάζω το σωστό βιβλίο και τετράδιο και να προσέχω σε ποιά σελίδα και σε ποιά άσκηση βρίσκομαι. Φέτος θα προσπαθήσω να μη μου πέφτουν συνέχεια τα μολύβια και αναστατώνω την τάξη. Φέτος όταν νιώθω μια ανησυχία θα ήθελα να μου δίνεις την ευκαιρία να σηκωθώ για λίγο για να ξύσω το μολύβι μου ή να σβήσω τον πίνακα. Φέτος όταν νιώθω ότι θυμώνω πολύ θα προσπαθήσω να κάνω τις αναπνοές και τις ασκήσεις που έχω μάθει. Φέτος θα ήθελα να είμαι κάποιες φορές βοηθός σου. Με βοηθάει πολύ να συγκεντρωθώ. Φέτος θα ήθελα να βλέπεις τις καλές μου συμπεριφορές γιατί εγώ δεν τις βλέπω. Φέτος θα προσπαθήσω πολύ και θα χαμογελώ πολύ.
Με αγάπη ο μαθητής σου.
Ελισσάβετ Γιαννοπούλου
Παιδοψυχολόγος.