Χαμόγελο
Χωρίς να το μάθει ποτέ, εδάκρυσε,
ίσως γιατί έ π ρ ε π ε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συφορές έ ρ χ ο ν τ α ι.
Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι
απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δε βρέχει πια. Κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.
Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη
κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ’ Απρίλη.
Ξεφεύγουνε απ’ το σύννεφον αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της, τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες
που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.
Ευχόμαστε Καλό Μηνά με υγεία!!!
Κ. Γ. Καρυωτάκης [ποιητική συλλογή 1919 ]
Κώστας Καρυωτάκης (1896 - 1928) πεζογράφος και ποιητής ίσως η σημαντικότερη ποιητική φωνή της γενιά του ΄20 και από τους πρώτους που εισήγαγαν στοιχεία του μοντερνισμού στη ποίηση. Θεωρείται ο κυριότερος εκφραστής της σύγχρονης λυρικής ποίησης . Επηρέασε πολλούς σύγχρονους ποιητές (Σεφέρη, Ρίτσο, Βρεττάκο). Η επίδρασή του στη νεοελληνική γραμματολογία είναι γνωστή ως "Καρυωτακισμός". 'Έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες .