Στραβισμός

Στραβισμός  είναι μια σχεδόν κοινή πάθηση της παιδικής ηλικίας συναντάται στο 4% περίπου και κατά την οποία οι οπτικού άξονες των οφθαλμών δεν είναι ευθυγραμμισμένοι, δηλαδή ο ένας οφθαλμός  εστιάζει προς το αντικείμενο προσήλωσης , ενώ ο άλλος είναι στραμμένος προς άλλη κατεύθυνση .  

Μορφές στραβισμού:
Αναλόγως προς τα πού είναι στραμμένο το μάτι που παρεκκλίνει τον διακρίνουμε:

1. Σε συγκλίνοντα στραβισμός [εσωτροπία ή εσωφορία] όταν το μάτι συγκλίνει προς τα μέσα.
2. Σε συγκλίνοντα στραβισμό [εξωτροπία ή εξωφορία] όταν  το μάτι αποκλίνει προς τα έξω
3. Σε κάθετο στραβισμό [ανωτροπία-υποτροπία ή ανωφορία -υποφορία] όταν το μάτι που στραβίζει κατευθύνεται  προς τα πάνω ή προς τα κάτω αντίστοιχα.

Βεβαίως μπορεί να διαγνωστεί και μορφή στραβισμού όπου να συνυπάρχει συνδυασμός των παραπάνω καταστάσεων.

Ο στραβισμός στα παιδιά είναι συγγενής  ή επίκτητος , αποτελεί πρόβλημα που πρέπει να διαγνωστεί έγκαιρα  και να διορθωθεί .

Ο συγγενής στραβισμός μπορεί να παρουσιαστεί κυρίως εσωτροπία στους πρώτους 6 μήνες μετά τη γέννησή του. Είναι η πλέον συνηθισμένη μορφή στραβισμού και συναντάται σε ποσοστό 2% . Στο συγγενή στραβισμό παίζει σημαντικό ρόλο η κληρονομικότης . Εφ’ όσον ένας από τους γονείς παρουσιάζει την πάθηση οι πιθανότητες ανάπτυξης και στο παιδί είναι  είναι 30% . Τα παιδιά που γεννήθηκαν πρόωρα και το βάρος τους είναι κάτω από 2.500 γραμμάρια, ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 4 φορές και αν είναι κάτω από 1.500 γραμμάρια ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 7 φορές. Η πιθανότητα στραβισμού επίσης αυξάνεται αν η μητέρα καπνίζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή καταναλώνει οινόπνευμα, ή και ναρκωτικά.

Συνήθως τα παιδιά με συγγενή στραβισμό χειρουργούνται μεταξύ 6-12 μηνών . 1 στα πέντε παιδιά θα πρέπει να ξαναχειρουργηθεί έγκαιρα και πριν συμπληρώσει τα 2 χρόνια του καθώς και μετά τους 18-24 μήνες όταν το παιδάκι αρχίζει να εστιάζει σε κοντινά αντικείμενα .

Ο Επίκτητος  στραβισμός εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία μετά τους πρώτους έξη μήνες της ζωής του παιδιού. Και συνηθέστερα μεταξύ 2 και 7 ετών. Καμιά φορά επίκτητοι συγκλίνοντες στραβισμοί συνοδεύονται και από υπερμετρωπία αυτοί ελέγχονται με γυαλιά .

Πάντως η διόρθωση πρέπει να γίνεται για να αποφεύγεται η απώλεια της οράσεως και έτσι να επαναφέρεται η συνεργασία των δυο ματιών.

Ειδική μορφή στραβισμού είναι ο ψευδοστραβισμός που εμφανίζεται ιδίως σε μικρά παιδιά. Σ’ αυτή την κατάσταση δίνεται η εντύπωση ότι υπάρχει στραβισμός αλλά στην πραγματικότητα δεν υφίσταται καμιά διαταραχή. Συνήθως οφείλεται στον επίκανθο [μια πτυχή του δέρματος στην έσω γωνία μεταξύ των βλεφάρων που καλύπτει το τμήμα του βολβού]. Και δίνει την εντύπωση συγκλίνοντα στραβισμού. Με την πάροδο της ηλικίας το πρόβλημα εξαφανίζεται.  

Σύσταση μόλις παρουσιαστεί έστω και υπόνοια στραβισμού ή οποιουδήποτε οφθαλμικό πρόβλημα πρέπει να επισκεφτούμε τον οφθαλμίατρο για να αντιμετωπίσουμε άμεσα τη κατάσταση και κάνοντας μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση .