Η Ανάληψη είναι θεοπατερική εορτή με σταθερή ημέρα , πάντα Πέμπτη, κατά την εκκλησιαστική παράδοση θεωρείται ως η ολοκλήρωση της αποστολής του Χριστού στη Γή.
Σύμφωνα με τις περιγραφές της Καινής Διαθήκης , το εκκλησιαστικό γεγονός περιγράφεται από τους ευαγγελιστές πλην Ματθαίου που δεν αναφέρεται καθόλου, από τις των Πράξεις των Αποστόλων και στις Επιστολών του Αποστόλου Παύλου , και έγινε στο Όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών του που έβλεπαν τον Χριστό και διδάσκαλό τους να απομακρύνεται προς τους ουρανούς.
Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες η Ανάληψη του Χριστού συνεορταζόταν με τη Πεντηκοστή . Από τον 4ο αιώνα και μετά άρχισε ο αυτοτελής εορτασμός.
Με την Ανάληψη του Χριστού συνδέεται και πίστη ότι μεταθανάτια η ψυχή περιπλανάται στον επάνω κόσμο στους Έλληνες και τους ορθόδοξους Σλάβους επικρατεί η πίστη ότι οι ψυχές μένουν στον κόσμο των ζωντανών από την Μ. Πέμπτη μέχρι και την Ανάληψη γιατί οι πύλες της κόλασης και του παράδεισου είναι εκείνη τη περίοδο ανοικτές.
Γι’ αυτό και το έθιμο των μνημοσύνων στα νεκροταφεία αυτή την ημέρα, επίσης το κοίταγμα με καθρέπτη στο βάθος του πηγαδιού για να δούν τις ψυχές που αναχωρούν.
Η μαγική δύναμη που αποδίδεται στην σημερινή εορτή της Αναλήψεως είναι σχετική με την ερμηνεία που της αποδίδεται . Είναι παράγωγο του αναλήβομαι ,συνώνυμο του εξαφανίζομαι , εξαλείφομαι.