Σήμερα γιορτάζει ένας από τους ενδοξότερους αγίους της ορθόδοξης χριστιανικής Εκκλησίας , ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περίπου το 280 - 284 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη επί εποχής αυτοκράτορα Μαξιμιανού , όπου έζησε και μαρτύρησε. Eίναι δε ο Πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης. Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Οκτωβρίου και από τους Καθολικούς.
Ο Δημήτριος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και νεαρός ακόμα είχε καταταγεί στο ρωμαϊκό στρατό και σε ηλικία 22 ετών έφερε το βαθμό του χιλίαρχου. Εκ φύσεως φιλομαθής και άνθρωπος που αναζητούσε το υψηλό και αληθινό και το βρήκε στο χριστιανισμό. Έγινε κήρυκας της πίστης στη Θεσσαλονίκη και δίδασκε σε ένα κύκλο νεαρών μαθητών την Αγία Γραφή στις υπόγειες στοές κοντά στα δημόσια λουτρά. Εκεί σε μια συνάθροιση συνελήφθη και οδηγήθηκε στον παρεπιδημούντα στη Θεσσαλονίκη αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό , ο οποίος του ζήτησε να απαρνηθεί την πίστη του , πράγμα που αρνήθηκε ο Δημήτριος . Εξοργισμένος ο αυτοκράτορας διέταξε τη φυλάκισή του. Κατά την παραμονή του Μαξιμιανού στη Θεσσαλονίκη διοργανώθηκαν αθλητικοί αγώνες και ένας μαθητής του Δημητρίου ο Νέστορας ζήτησε να αγωνιστεί εξ ονόματος των χριστιανών με τον ακατανίκητο παλαιστή Λυαίο που καταγόταν από το Σίρμιο της Πανονίας , σημερινή Μιτροβίτσα της Σερβίας. Ο Νέστορας πίστευε ακράδαντα ότι με τη βοήθεια του Θεού θα νικούσε τον Λυαίο , όπως ο Δαυίδ τον Γολιάθ στη Παλαιά Διαθήκη. Ο Νέστορας στη παλαίστρα όχι μόνο τον νίκησε , αλλά και τον σκότωσε. Αποτέλεσμα της νίκης αυτής ήταν ο αυτοκράτορας να διατάξει τον αποκεφαλισμό του και τη θανάτωση του Δημητρίου με λογχισμό το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.
Ο Δημήτριος ετάφη στο τόπο του μαρτυρίου όπου και ανεγέρθη περίβλεπτος ναός εις μνήμην Από τον τάφο του αναβλύζει μύρο και έτσι πήρε και την ονομασία Μυροβλύτης.
Θεωρήθηκε από τους Έλληνες ο φρουρός της πόλης, που μαζί με το λαό αγωνίζεται εναντίον των Σλάβων, Αβάρων, Αράβων, Νορμανδών, Φράγκων, Τούρκων και άλλων βαρβάρων.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη ανήμερα της εορτής του 26 Οκτωβρίου 1912, γεγονός που θεωρήθηκε θαύμα του.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη
Ο ναός πρωτοχτίστηκε το 413 μ.Χ., με έξοδα του Λεοντίου, ενός από τους στρατηγούς του Μεγάλου Κωνσταντίνου, επειδή ο Άγιος τον έσωσε από μια θανατηφόρα ασθένεια. Στην περίοδο της τουρκοκρατίας (1490), μετατράπηκε σε τζαμί, ενώ μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης (1912), έγινε και πάλι ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα των Βαλκανίων. Στο ναό φυλάσσονται τα ιερά λείψανά του Αγίου, ενώ χιλιάδες προσκυνητές έρχονται από κάθε γωνιά της γης, για να τον τιμήσουν και να πάρουν ευλογία και μύρο από τον τάφο του.
Τα «Δημήτρια», η μεγάλη γιορτή της Θεσσαλονίκης
Από τον 12ο αιώνα μ.Χ στη Θεσσαλονίκη, , διοργανωνόταν από τους βυζαντινούς ετήσια εμποροπανήγυρη, για να τιμηθεί με λαμπρότητα η μνήμη του Αγίου Δημητρίου. Από τον 14ο αιώνα και μετά, οι εκδηλώσεις αυτές πήραν μια πιο γιορτινή μορφή. Πλήθη εμπόρων από το Βυζάντιο και ολόκληρη την Ευρώπη συμμετείχαν. Μετά την ανακήρυξη του Αγίου Δημητρίου σε πολιούχο της πόλης, οι εκδηλώσεις αυτές μετονομάστηκαν σε «Δημήτρια» προς τιμήν του. Από το 1995, τα Δημήτρια θεωρούνται ως ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Επιστημονικά συνέδρια, συναυλίες βυζαντινής παραδοσιακής και συμφωνικής μουσικής, θέατρο και δημοτικοί χοροί, πλουτίζουν τη ξεχωριστή αυτή γιορτή, δίνοντας ιδιαίτερη λάμψη στην πόλη της Θεσσαλονίκης, τιμώντας και με αυτό τον τρόπο τον πολιούχο και προστάτη της Άγιο Δημήτριο.
Ο Δημήτριος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια και νεαρός ακόμα είχε καταταγεί στο ρωμαϊκό στρατό και σε ηλικία 22 ετών έφερε το βαθμό του χιλίαρχου. Εκ φύσεως φιλομαθής και άνθρωπος που αναζητούσε το υψηλό και αληθινό και το βρήκε στο χριστιανισμό. Έγινε κήρυκας της πίστης στη Θεσσαλονίκη και δίδασκε σε ένα κύκλο νεαρών μαθητών την Αγία Γραφή στις υπόγειες στοές κοντά στα δημόσια λουτρά. Εκεί σε μια συνάθροιση συνελήφθη και οδηγήθηκε στον παρεπιδημούντα στη Θεσσαλονίκη αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό , ο οποίος του ζήτησε να απαρνηθεί την πίστη του , πράγμα που αρνήθηκε ο Δημήτριος . Εξοργισμένος ο αυτοκράτορας διέταξε τη φυλάκισή του. Κατά την παραμονή του Μαξιμιανού στη Θεσσαλονίκη διοργανώθηκαν αθλητικοί αγώνες και ένας μαθητής του Δημητρίου ο Νέστορας ζήτησε να αγωνιστεί εξ ονόματος των χριστιανών με τον ακατανίκητο παλαιστή Λυαίο που καταγόταν από το Σίρμιο της Πανονίας , σημερινή Μιτροβίτσα της Σερβίας. Ο Νέστορας πίστευε ακράδαντα ότι με τη βοήθεια του Θεού θα νικούσε τον Λυαίο , όπως ο Δαυίδ τον Γολιάθ στη Παλαιά Διαθήκη. Ο Νέστορας στη παλαίστρα όχι μόνο τον νίκησε , αλλά και τον σκότωσε. Αποτέλεσμα της νίκης αυτής ήταν ο αυτοκράτορας να διατάξει τον αποκεφαλισμό του και τη θανάτωση του Δημητρίου με λογχισμό το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.
Ο Δημήτριος ετάφη στο τόπο του μαρτυρίου όπου και ανεγέρθη περίβλεπτος ναός εις μνήμην Από τον τάφο του αναβλύζει μύρο και έτσι πήρε και την ονομασία Μυροβλύτης.
Θεωρήθηκε από τους Έλληνες ο φρουρός της πόλης, που μαζί με το λαό αγωνίζεται εναντίον των Σλάβων, Αβάρων, Αράβων, Νορμανδών, Φράγκων, Τούρκων και άλλων βαρβάρων.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη ανήμερα της εορτής του 26 Οκτωβρίου 1912, γεγονός που θεωρήθηκε θαύμα του.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη
Ο ιερός ναός του Αγίου Δημητρίου, πολιούχου της πόλης της Θεσσαλονίκης. |
Τα «Δημήτρια», η μεγάλη γιορτή της Θεσσαλονίκης
Από τον 12ο αιώνα μ.Χ στη Θεσσαλονίκη, , διοργανωνόταν από τους βυζαντινούς ετήσια εμποροπανήγυρη, για να τιμηθεί με λαμπρότητα η μνήμη του Αγίου Δημητρίου. Από τον 14ο αιώνα και μετά, οι εκδηλώσεις αυτές πήραν μια πιο γιορτινή μορφή. Πλήθη εμπόρων από το Βυζάντιο και ολόκληρη την Ευρώπη συμμετείχαν. Μετά την ανακήρυξη του Αγίου Δημητρίου σε πολιούχο της πόλης, οι εκδηλώσεις αυτές μετονομάστηκαν σε «Δημήτρια» προς τιμήν του. Από το 1995, τα Δημήτρια θεωρούνται ως ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Επιστημονικά συνέδρια, συναυλίες βυζαντινής παραδοσιακής και συμφωνικής μουσικής, θέατρο και δημοτικοί χοροί, πλουτίζουν τη ξεχωριστή αυτή γιορτή, δίνοντας ιδιαίτερη λάμψη στην πόλη της Θεσσαλονίκης, τιμώντας και με αυτό τον τρόπο τον πολιούχο και προστάτη της Άγιο Δημήτριο.
Το Κιβώριο
Είναι το σημαντικότερο, πολυτιμότερο και ιερότερο σημείο του προσκυνήματος στον Ι.Ναό είναι η μαρμάρινη εξαγωνική κατασκευή όπου φυλάσσεται η λάρνακα με τα ιερά λείψανα του Αγίου Δημητρίου.