Γι’ αυτό το επίτευγμά τους τιμήθηκαν το 1923 αμφότεροι με το βραβείο Νόμπελ και η ανακάλυψή τους αναγνωρίστηκε ως το πρώτο μεγάλο επίτευγμα του ΧΧ αιώνα στον τομέα της βιοχημείας και της ιατρικής. Από το 1991αυτή η ημερομηνία έχει οριστεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (International Diabetes Federation – I.D.F.) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization – W.H.O.) ως η επίσημη ημερομηνία της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη.
Επιπλέον, με την υπ’ αριθμόν 61/225 Διακήρυξη τα Ηνωμένα Έθνη επικύρωσαν τον εορτασμό αυτόν το 2007.
Κάθε χρόνο σε όλες τις χώρες της υφηλίου πραγματοποιούνται με εντατικούς ρυθμούς ενημερωτικές εκδηλώσεις, με στόχο την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού γύρω από την αποτελεσματική πρόληψη του διαβήτη. Γιατί η νόσος δεν αφορά μόνο τα άτομα με διαβήτη και το σύστημα υγείας, αφορά όλη την κοινωνία και η ευθύνη για την αντιμετώπισή της πρέπει να είναι παγκόσμια και συλλογική
Το λογότυπο της Παγκόσμιας Ημέρας του Διαβήτη είναι ο μπλε κύκλος - το παγκόσμιο σύμβολο για το διαβήτη που αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της ένωσης για την εκστρατεία της ευαισθητοποίησης για το διαβήτη. Η σημασία του συμβόλου «μπλε κύκλος» είναι εξαιρετικά θετική. Πολιτισμικά, ο κύκλος συμβολίζει τη ζωή και την υγεία. Το μπλε χρώμα αντανακλά τον ουρανό που ενώνει όλα τα έθνη και αποτελεί το χρώμα της σημαίας των Ηνωμένων Εθνών. Ο μπλε κύκλος συμβολίζει την ενότητα της παγκόσμιας κοινότητας του διαβήτη για την αντιμετώπιση της πανδημίας του διαβήτη.
Ο διαβήτης ανήκει στην κατηγορία των χρόνιων μεταβολικών νοσημάτων και χαρακτηρίζεται από τις υψηλές τιμές γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα των ασθενών, είτε επειδή ο οργανισμός δεν παράγει ινσουλίνη, είτε γιατί δεν μπορεί να την αξιοποιήσει σωστά.Τα αίτια που μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση του διαβήτη, αν και δεν έχουν ξεκαθαριστεί πλήρως, είναι κυρίως γενετικά, περιβαλλοντικά, αλλά και ανοσολογικά.
Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη:
- Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι (ινσουλινοεξαρτώμενος ή νεανικός διαβήτης), που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι το πάγκρεας παράγει πολύ λίγη ή καθόλου ινσουλίνη.
- Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ (μη ινσουλινοεξαρτώμενος ή διαβήτης των ενηλίκων), που χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι η παραγόμενη από το πάγκρεας ινσουλίνη, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά από το σώμα. Αποτελεί το 90% όλων των περιπτώσεων διαβήτη.
- Ο σακχαρώδης διαβήτης κύησης, ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης και συνήθως υποχωρεί μετά το πέρας της.
Το υπερβάλλον σωματικό βάρος, η κακής ποιότητας διατροφή, η απουσία φυσικής δραστηριότητας, η ινσουλινοαντίσταση και η ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού, αποτελούν τα κυριότερα αίτια εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη. Η πολυουρία, η πολυφαγία και η πολυδιψία σε συνδυασμό με την απότομη και ακούσια απώλεια βάρους αποτελούν τα πιο κοινά συμπτώματα της νόσου.
Αν και δεν έχει βρεθεί ακόμη η θεραπεία του διαβήτη, οι διαθέσιμες μέθοδοι διαχείρισης της νόσου βοηθούν τους ασθενείς να ζήσουν μία καλή ζωή αποδεσμευμένη από τις επιπλοκές της νόσου .
Παράλληλα με τα κάτωθι:
- Φυσική Δραστηριότητα: τουλάχιστον 30 λεπτά μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα (γρήγορο περπάτημα, κολύμπι, ποδηλασία, χορός) στις περισσότερες αν όχι όλες τις ημέρες της εβδομάδας.
- Σωματικό βάρος: η απώλεια του υπερβάλλοντος σωματικού βάρους βελτιώνει την ινσουλινοαντίσταση, τα επίπεδα γλυκόζης αίματος, τα επίπεδα λιπιδίων και μειώνει την αρτηριακή πίεση. Είναι σημαντική η επίτευξη και η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους.
- Σωστή διατροφή: αποφυγή τροφών πλούσιων σε απλά σάκχαρα και κορεσμένα λίπη και περιορισμός της υψηλής κατανάλωσης αλκοόλ.
- Διακοπή καπνίσματος: το κάπνισμα σχετίζεται με την εμφάνιση επιπλοκών στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη.
- Έλεγχος για επιπλοκές: Η παρακολούθηση και η έγκαιρη διαπίστωση των επιπλοκών είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αυτές συμπεριλαμβάνουν τον τακτικό έλεγχο της υγείας των ποδιών και των ματιών, της αρτηριακής πίεσης, των επιπέδων γλυκόζης και των παραγόντων κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών και νεφρικών νοσημάτων.
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια ολοένα αυξανόμενη παγκόσμια απειλή για την υγεία και αποτελεί τη βασική αιτία θανάτου για περίπου 7.000.000 άτομα ετησίως σε όλο τον κόσμο .Συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων, νεφρικής ανεπάρκειας, μόνιμων βλαβών του αμφιβληστροειδούς και άλλων σοβαρών επιπλοκών.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει παρατηρηθεί μια ραγδαία αύξηση της επίπτωσης του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Διαπιστώθηκε ότι το 1985 30 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο είχαν διαβήτη. Μια δεκαετία αργότερα, ο αριθμός αυτός είχε φτάσει τα 300 εκατομμύρια. Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (I.D.F. ), τα άτομα αυτά υπερβαίνουν τα 285 εκατομμύρια. Εάν δεν ληφθούν μέτρα για την εφαρμογή αποτελεσματικών προγραμμάτων πρόληψης και ελέγχου της νόσου, η IDF προβλέπει ότι έως το 2035 ο συνολικός αριθμός των πασχόντων θα ανέλθει στα 600 εκατομμύρια.
Στην Ελλάδα από σακχαρώδη διαβήτη πάσχει περίπου το 12% του γενικού πληθυσμού. 754.000 Έλληνες πάσχουν από διαβήτη, ενώ 634.000 έχουν διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη (προ-διαβήτη). Το ανησυχητικό είναι ότι ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ, δηλαδή το 80-90% των περιπτώσεων στη χώρα μας, μειώνει κατά 8-10 χρόνια το προσδόκιμο επιβίωσης, αλλά το 24-32% των ασθενών με τη συγκεκριμένη μορφή διαβήτη δεν έχουν επίγνωση της κατάστασής τους, καθώς παραμένουν αδιάγνωστοι.
Ο διαβήτης είναι η βασική αιτία για καρδιαγγειακή και νεφρική νόσο, τύφλωση και ακρωτηριασμό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η νόσος κοστίζει στο υγειονομικό σύστημα της Ελλάδας το 12% περίπου των συνολικών πόρων του. Το συνολικό κόστος για την αντιμετώπιση των διαβητικών ασθενών στην Ελλάδα (περίπου 800.000 έως 1.000.000) ξεπερνά το 1,3 δισ. ευρώ (6, 4% των συνολικών δαπανών) για την υγεία.
Η νόσος έχει υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης στο δυτικό κόσμο, ιδιαίτερα ο διαβήτης τύπου ΙΙ, και αυτό αποτελεί μια σαφή ένδειξη για τη συσχέτισή της με το σύγχρονο τρόπο ζωής, τις διατροφικές συνήθειες και την έλλειψη σωματικής άσκησης.
Οι παγκόσμιες δαπάνες υγείας για τη θεραπεία του διαβήτη και της αντιμετώπισης των επιπλοκών υπολογίζονται στα 612 δις. δολάρια το 2014.
Έως και το 11% των συνολικών δαπανών για την υγεία σε όλες τις χώρες του κόσμου θα μπορούσε να εξοικονομηθεί, εάν υπάρχει η πρόληψη για την αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου για τον διαβήτη τύπου 2.
Η υγιεινή διατροφή είναι, κατά μέσο όρο, ακριβότερη μόλις κατά 1,5 δολάρια τη μέρα έναντι της μη υγιεινής δηλαδή περίπου 550 δολάρια το χρόνο.
Ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη σε χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος χώρες θα συνεχίσει να αυξάνεται, θέτοντας σε κίνδυνο την αειφόρο ανάπτυξη. Για παράδειγμα το 2035, ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη στην περιοχή της Αφρικής αναμένεται να διπλασιαστεί.
Τράπεζα Πειραιώς:
