Αιτία μεγάλης θνητότητας είναι η διάγνωση σε προχωρημένο στάδιο, όταν ήδη έχει κάνει μεταστάσεις. Και αυτό συμβαίνει γιατί, η νόσος μπορεί να περάσει απαρατήρητη για μεγάλο χρονικό διάστημα, και δυστυχώς δεν υπάρχει μέθοδος έγκαιρης ανίχνευσης σε πρώιμο στάδιο. Πρόσφατη διεθνής έρευνα έδειξε ότι το 60% του πληθυσμού δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα για τον παγκρεατικό καρκίνο και τα συμπτώματά του .
Υπολογίζεται πως περίπου 926 άνθρωποι διεθνώς διαγιγνώσκονται με καρκίνο του παγκρέατος, καθημερινά, ενώ 905 ασθενείς χάνουν τη μάχη, κάθε 24 ώρες .Είναι το 4ο αίτιο θανάτου από καρκίνο. Αν δεν ληφθούν μέτρα, εκτιμάται πως μέχρι 2030 θα γίνει το 2ο αίτιο θανάτου από καρκίνο.
Ο παγκρεατικός καρκίνος είναι ο 12ος συνηθέστερος καρκίνος παγκοσμίως.
την Ευρώπη είναι ο έβδομος πιο συχνός καρκίνος, ενώ είναι αναμφισβήτητα ένας από τους πλέον θανατηφόρους καρκίνους, με μόλις το 2-10% όσων διαγιγνώσκονται να επιβιώνουν 5 χρόνια μετά τη διάγνωση. Ετησίως, στην Ευρώπη περίπου 12 άνδρες και 8 γυναίκες στους 100.000 διαγιγνώσκονται με παγκρεατικό καρκίνο κάθε χρόνο.
Παγκοσμίως το 2012 διαγνώσθηκαν 338.000 νέες περιπτώσεις, ενώ το 2015 υπολογίζεται ότι θα διαγνωστούν 367.000 νέες περιπτώσεις. Προς τούτο η ανάγκη για δράση είναι μεγάλη, καθώς μία πιο πρώιμη διάγνωση θα μπορούσε να μειώσει τη θνησιμότητα της νόσου.
Ο καρκίνος του παγκρέατος προσβάλει εξίσου άντρες και γυναίκες.
Όπως έχει συμβεί και με άλλες μορφές καρκίνου, έτσι και για τον καρκίνο του παγκρέατος αυτά τα θλιβερά ποσοστά μπορούν να αλλάξουν, με περισσότερη και καλύτερη ενημέρωση, με ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση περισσότερων φορέων και ανθρώπων. Αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας για τον Καρκίνο του Παγκρέατος.
Αιτία εμφάνισης των περισσότερων περιπτώσεων παγκρεατικού καρκίνου είναι άγνωστη. Υπάρχουν κάποιοι αναγνωρισμένοι παράγοντες κινδύνου, όμως απαιτείται περισσότερη έρευνα για να γίνει κατανοητή η άμεση συσχέτισή τους με τη νόσο. Στους παράγοντες οι οποίοι μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης παγκρεατικού καρκίνου περιλαμβάνονται: η ηλικία καθώς σε ποσοστό 90%, ο παγκρεατικός καρκίνος εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας 55 ετών και άνω, το οικογενειακό ιστορικό, το κάπνισμα, το αλκοόλ, η παχυσαρκία, η αυξημένη πρόσληψη λιπαρών, η ύπαρξη διαβήτη ή χρόνιας παγκρεατίτιδας.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα του παγκρεατικού καρκίνου είναι: ναυτία, σημεία/εμφάνιση ίκτερου, κατάθλιψη, πόνοι στην κοιλιακή χώρα και στη μέση της πλάτης, έναρξη διαβήτη μη σχετιζόμενου με αύξηση βάρους, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, αλλαγές στις εντερικές συνήθειες: διάρροια/ στεατόρροια, ανεξήγητη απώλεια βάρους.
Για τη διάγνωση χρησιμοποιούνται: απεικονιστικές εξετάσεις (δηλαδή αξονική τομογραφία CT και μαγνητική τομογραφία MRI), ενδοσκοπικός υπερηχογραφικός έλεγχος (EUS), λαπαροσκόπηση και βιοψία.
Οι θεραπείες εξαρτώνται από το στάδιο του καρκίνου και το σημείο που εντοπίζεται ο όγκος. Εάν ο όγκος είναι αρκετά μικρός, ο καρκίνος δεν έχει εξαπλωθεί και ο ασθενής είναι σε καλή φυσική κατάσταση και αρκετά υγιής, τότε προτείνεται χειρουργική επέμβαση και ολοκληρωτική αφαίρεση του όγκου. Εάν ο όγκος είναι μη αφαιρέσιμος, δηλ. ο καρκίνος είναι είτε πολύ προχωρημένος εντός και πέριξ του παγκρέατος είτε έχει εξαπλωθεί σε άλλα σημεία του σώματος, ο σκοπός της θεραπείας είναι ο έλεγχος των συμπτωμάτων και η καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής. Η χημειοθεραπεία και ή η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να συρρικνωθεί ο όγκος και να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή του, αλλά καμία από τις επιλογές δεν θα επιφέρει ίαση του καρκίνου. Υπάρχουν και νεότερες στοχευμένες θεραπείες που στοχεύουν μόνον κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων. Επειδή τα φυσιολογικά κύτταρα δεν προσβάλλονται κατά τον ίδιο τρόπο όπως γίνεται κατά τη χημειοθεραπεία, τα νέα φάρμακα σχετίζονται με λιγότερες παρενέργειες.
Τράπεζα Πειραιώς:
